50 Zaryzykuj

Witam kochane moje robaczki, przed wami kolejny rozdział przygód Pati i Zayna!

Zapraszam do czytania i komentowania!

Zayn
Weszliśmy do sporej wielkości gabinetu i zajęliśmy miejsca na przeciwko lekarza. Po co tu jestem? Przecież nie rozumiem praktycznie niczego z zaleceń lekarza. Dopiero teraz widzę, że książkowa wiedza nie koniecznie jest przydatna. Po dokładnej analizie zdrowia i samopoczucia Pati, lekarz przeszedł do badania. Tak, za moment dowiem się jakiej płci będzie nasze dziecko. Usiadłem na krześle obok kozetki, na której odbywało się badanie. Pominę fakt, że lekarz wkurzał mnie z sekundy na sekundę co raz bardziej. Jego idiotyczne teksty zwyczajnie mnie dobijały, może chciał być zabawny?
-I za moment dowiemy się co pani tu kryje, tutaj mamy właśnie serduszko, tu nóżki, rączki, no i wygląda na to, że to chłopczyk, proszę tu spojrzeć. Serduszka ładnie i równo biją więc nie ma obaw. Widzę z karty, że wcześniej wszystko było jak należy więc ustalimy kolejną wizytę przed samym porodem, a data porodu to 10 marca.
Dalej go nie słuchałem, będę miał syna! Boże takiego malutkiego orzeszka, na pewno będzie podobny do mnie. Będzie grzecznym malcem po tatusiu i mądrym po mamusi to cudowne!
W końcu wyszliśmy z gabinetu, nie bardzo wiedziałem jak się teraz zachować, z jednej strony miałem nieodpartą ochotę ją przytulić i pocałować, z drugiej strony to nie było by dobre posunięcie. W milczeniu dotarliśmy do samochodu, ciągle byłem podekscytowany wiadomością, że będę miał syna.
-Zayn coś się stało? Wolałbyś córkę?
-No co ty! Po prostu strasznie się cieszę, że nie wiem co powiedzieć. Wiesz to zabawne, ale czuję się spokojniejszy po tym co usłyszałem, choć może niezbyt dużo zrozumiałem z tego co mówił mam pewność, że jesteście w dobrych rękach. Dziękuję, że mogłem tam z tobą iść.
-Należało ci się, za to jak się starasz.
-Serio to zauważasz? To miłe, a co powiesz na to żeby skoczyć do centrum i wybrać jakiś wózek dla naszego malca?
-Zayn chyba jest jeszcze za wcześnie to dopiero nieco ponad 4 miesiąc.
-Ok, może masz rację, czyli wracamy do domu.

Po powrocie zająłem się Zu w kuchni świetnie się bawiliśmy, nie sądziłem, że układanie buziek z warzyw na kanapkach może być tak interesującym zajęciem. Kolacja wyszła nam świetnie, po posiłku wykąpałem ją i położyłem spać, a sam wróciłem do swojego pokoju.
To niesamowite jeszcze kilka miesięcy i w naszym domu pojawi się mały szkrab, takie tyci tyci nóżki, rączki, pierwszy uśmiech, pierwsze słowa i to wszystko będzie się działo na moich oczach. Gdyby jeszcze udało mi się zbliżyć do Pati na tyle żeby mieć pewność, że będziemy tworzyć normalną rodzinę...
Po kilku dniach do domu wróciła reszta chłopaków, mieliśmy prawie dwa tygodnie wolnego, Liam pojechał do rodziców, Niall do Irlandii a w domu zostaliśmy tylko w Harrym i Lou.

Rano
-Jak tam tatuśku dziś nie robisz śniadania?
-Nie, dziś nie mam pomysłu na nic fajnego, Zu zjadła już kanapki a Pati jeszcze śpi.
-Twoja inwencja twórcza się kończy? Nie wierzę, a gdzie sałatki, musli, naleśniki i cała reszta?
-Będą jeszcze, dziś robię sobie wolne, a wy co gotujecie?
-A co może gotować Harry Styles? Oczywiście naleśniki, dziś wyjątkowo z serem, Louis jeszcze śpi więc sam podbijam kuchnię.
-Czemu mnie to nie dziwi?
-Bo już się do tego przyzwyczaiłeś, ale powiedz mi jak tam twoje relacje z Pat?
-B.Z.
-Bardzo zaawansowanie?
-Raczej bez zmian
-Nie dobrze, a rozmawiałeś z nią o tym?
-Nie, nawet nie wiem jak zacząć, co jej powiem? Słuchaj namyśliłaś się już? Nie chce wywierać nacisku.
-A bez nacisku ciężko o zmiany. –stwierdził Harry
-Dokładnie
-Jestem w czarnej dupie
-Taa mieszkasz z kobietą, którą kochasz i będziesz miał z nią dziecko a nie możesz jej przelecieć, faktycznie to jedna czarna dupa.
-Jakie przelecieć! Pieprzyć to, ja nie mogę zrobić niczego, żadnego gestu bo zaraz twierdzi, że wykorzystuje jej chwilę słabości.
-Chciałbym ci pomóc ale chyba nie jestem w stanie. Mogę z nią jakoś pogadać ale nie wiem czy to coś zmieni.
-Tu nie da się pomóc, jedynie czas działa na moją korzyść. Rozmowę z tobą potraktuje jakbym cię o to prosił a to zła opcja.
-Spokojnie pogadam z nią tak, że niczego się nie domyśli. A ty zaproś ją do kina czy coś, może jakiś horror wiesz wystraszy się a ty jako facet się nią odpowiednio zaopiekujesz.
-Tak, horror w ciąży, świetny pomysł syna chcesz mi wystraszyć?
-Eh no fakt, dobra wymyślę z nią jakąś gadkę. A teraz bierz naleśniki i szoruj do niej do niej ze śniadaniem.
-O serio nam też zrobiłeś, dzięki stary!
-Tylko się ogarnij
-Co?
-Nie co, tylko zmień ten dres na fajne jeansy i obowiązkowo bez koszulki, przecież chyba faza na twoje ciało jej nie przeszła prawda?
-Faza? Jaka faza.
-Zaufaj mi, idź bo ostygną!

Chociaż pomysły Hazzy zawsze były dziwne, często się do nich stosowałem, dlaczego? To proste dziwnym trafem one zawsze działały no prawie zawsze. Ubrałem czarne rurki ściągnąłem koszulkę i z talerzem gorących naleśników i owocową herbatą poszedłem do pokoju Pati. Kiedy wszedłem jeszcze spała, usiadłem na łóżku i powoli zacząłem ją budzić. Spała z kołdrą zsuniętą do pasa co pozwalało mi na dotknięcie jej brzucha.

-Puk puk synku śpisz? Wstawaj tata ma dla ciebie i mamusi pyszne śniadanko, naleśniki, herbatka idealne na początek dnia.
Poczułem lekkie kopnięcie pod palcami, a Pati powili otworzyła oczy.
-To się nazywa przekupstwo, budzisz naszego synka po to żeby wciskać w jego mamusię jedzenie.
-Dokładnie, Harry zrobił naleśniki naprawdę smaczne.
-Dziękuję. Zayn zgubiłeś po drodze koszulkę i dres? Jak wstawałam do łazienki to widziałam cię w innym stroju.
Cholera! Pomysł Stylesa legł w gruzach, i co teraz?
-Dobre śniadanie musi być dobrze podane, prawda? Więc sądzę, że jeśli będę w tym stroju będzie ci bardziej smakować.
-Ale na śniadanie są naleśniki nie ty, więc jakie to ma znaczenie?
-Teoretycznie żadne, ale ja mogę być zamiast nich jeśli wolisz.
Śmiały krok Zayn, oby tylko nie potraktowała tego jak idiotycznej formy podrywu to będzie dobrze.
-Serio pokaż?
Podnosząc się do siadu Pati nachyliła się nad moim ramieniem i lekko ugryzła, no dobra może wcale nie tak lekko bo poczułem ból. Opierając się na łokciach przygwoździłem ją do łóżka patrząc prosto w oczy. Złapałem zębami jej brodę i szeroko się uśmiechnąłem.
-Złaź Malik do zgnieciesz nam orzeszka.
-Nie martw się o to nie zgniotę, uważam przecież.
-Złaź! Poza tym kościste to twoje ramię, wolę naleśniki.

Położyłem się w poprzek łóżka i zafascynowałem się pięknym sufitem, ostatnie sekundy przypomniały mi jakie stosunki mieliśmy jakiś czas temu, cholernie za tym tęskniłem ale przecież nie mogłem naciskać na jakiekolwiek decyzje, mogłem tylko cierpliwie czekać. Tylko ile? Ile może przeżyć 19 latek bez seksu? Powiem szczerze, że nawet sporo, ale po pierwsze nie taki ktoś jak ja i nie w sytuacji gdzie stara się na wszystkie sposoby, a nie dostaje za to nawet buziaka w policzek. Powoli miałem już tego dość, przecież ja naprawdę stawałem na głowie żeby pokazać jak mi zależy. Może po prostu powinienem dać sobie spokój i zacząć żyć normalnie będąc tylko ojcem dla mojego synka a nie facetem jego mamy? Może... Ale przecież kocham ją i nie zniosę dłużej myśli, że nie mogę jej nawet dotknąć.

Kolejne dni nie przyniosły większych zmian, nadal byłem zwykłym przyjacielem, a to powoli mnie dobijało. Po odbębnieniu kilku koncertów i spotkań w fanami wracaliśmy busem do domu.
Kiedy zatrzymaliśmy się na stacji benzynowej bo oczywiście Niall był głodny, także poszedłem po coś na resztę drogi. Przy wejściu złapała mnie młoda dziewczyna nadal nie mam pojęcia kim była ale jej słowa były mądre i przemyślane tak jakby naprawdę znała moją sytuację

: -Zaryzykuj, odważ się powiedzieć co cię męczy, nie dowiesz się ile dla kogoś znaczysz nie stawiając go pod ścianą.

Może była fanką? A może wróżką? Nie wiem jedno było pewne po powrocie do domu dowiem się na czym stoję i albo Pati zaryzykuje i będzie chciała by było jak kiedyś albo skończymy w końcu tę farsę ze skakaniem przy niej niczym małpka.